آموزشگاه موسيقى
بهترین آموزشگاه موسیقی ساز و آواز
تدریس ، ثبت نام و دوره های آموزش حرفه ای
آموزش آواز و خوانندگی :
پاپ ، سنتی ، کلاسیک ، سلفژ و صدا سازی
آموزش انواع ساز ها زهی ، کیبورد و دیجیتالی ، کوبه ایی ، بادی و ساز های الکترونیکی
ساز های زهی :
باغلاما – بالالایکا – بانجو – بربط (عود یا رود) – تار آذربایجانی (۹ سیم) – تار – تار باس – تنبور – چگور – چونگیر – دولسیمر – دیوان – دوتار – رباب – سلانه – سه‌تار – سی‌تار – سنتور – شهتور – شورانگیز – صراحی – قیچک (غژک یا غیچک) – کرشمه – کنترباس – کمانچه – گیتار – گیتار فلامنکو – قانون – قاویز – (زنبورک ترکمنی) – قوپوز – قیجاق (کمانچهٔ ترکمنی) – لوت – مراژ – ویولون – ویولون آلتو – ویولا – ویولا د آمور – ویولا داگامبا – ویولای باس – ویولن‌سل – ماندولین – هارپ – یوکه‌لیلی
ساز های بادی
ابوا – بالابان – تاریا – ترومبون – ترومپت – توبا – توبای بایرویت – تویتوک (نی ترکمنی) – دودوک – دوزله (دونی) – زامپونیا – ساکسوفون – ساکسوفون سوپرانو – ساکسوفون آلتو – ساکسوفون تنور – ساکسوفون ملودی – ساکسوفون باریتون – ساکسوفون باس – سازدهنی – سرنا – سوسافون – شمشال – شهنای – شیپور – فاگوت – فلوت پیکولو – فلوت – فلوت آلتو – فلوت باس – فلوت ریکوردر – فلوگل هورن – قره نی – قشمه – کر آنگله – کرنای – کلارینت – کورنت – نی -نی انبان – هورن – یدی بوغون (نی ترکمنی) – لَله وا – ملودیکا -دیجریدو
ساز های کوبه ای
دف – دایره (در زبان ترکی به آن قاوال هم می‌گویند) – تنبک (ضرب) – تیمبال (تیمپانی) – طبل – دامارو – دمام – مثلث – ماراکاس – سنج – زنبورک – تومبا – طبلا – دهل – تمپو – کاخون – کوزه (اودو) – هنگ درام
ساز های صفحه کلید دار کیبوردی
پیانو – ارگ – کلاوسن – کلاویکورد – چمبالو – هارپسیکورد – چلستا – آکوردئون – هارمونیون – گارمون
ویرجینال
ساز های الکترونیکی
ارگ برقی – ترمین – درام الکتریک – سینتی سایزر – کیبورد – گیتار الکتریک – گیتار بیس -سه تار الکتریک
زیر نظر اساتید برتر کشور با مجوز رسمی از وزارت ارشاد
آموزشگاه موسیقی شرق تهران – آموزشگاه موسيقى
بهترین فن و تکنیک در آواز و خوانندگی
بهترین فن و تکنیک در آواز و خوانندگی
بیشتر دست اندرکاران موسیقی ایرانی خصوصا خوانندگان و آموزگاران آواز ایرانی بر این گمانند که یا صدایی تحریر دارد یا ندارد.
این طرز تفکر باعث شده است که خواندن آواز تنها در انحصار عده ای معدود که فقط این آموزگاران صلاحیت آنها را تشخیص میدهند باقی بماند و افراد دیگر با این باور که صدایی انعطاف ناپذیر و بدون تحریر دارند ، چیزی که به گمان این آموزگاران غیر قابل علاج است، از یادگیری این هنر والا محروم بمانند.
این آموزگاران به خود زحمت پرداختن به نکات زیر را نمی‌دهند:
چرا صدایی تحریر دارد و صدایی دیگرتحریر ندارد؟ چرا صدایی نرم و متحرک و پرانعطاف است و صدایی دیگر سفت و پرتنش؟
چرا یک صدا با ظرافت و مهارت قادر به اجرای تحریرهای موسیقی ایرانی است و صدایی دیگر با ظرافت و مهارتی کمتر؟
و اصولاً امکان رسیدن به انعطاف و ظرافت در اجرای تحریرها برای صدایی که این توانایی را به طور طبیعی ندارد یا به طور محدود آن را دارا است وجود دارد یا نه؟
باید بدانیم که اصولا شرایط طبیعی برای تمام کسانی که از سلامت حنجره برخوردارند برای آموختن و پرورش خواندن موجوداست، ساده تر گفته شود قدرت خواندن به طور طبیعی و مادرزادی به هر انسانی داده شده است.
چنانچه ارگان آواز را نیز مانند یک ساز مجسم کنیم که در بدن ما قرار دارد اجزای اصلی تشکیل دهنده آن عبارتند از:
دستگاه تنفس، دستگاه صوتی یا حنجره که منبع تولید صدا می‌‌باشد، حفره های تشدید صوت و اندام گفتار.
این مجموعه که از قسمت زیرین ماهیچه های شکم شروع و تا بالای کام ادامه میابد تنها با وحدت و عملکرد هماهنگ خود ارگان آواز را تشکیل میدهند.
دستگاه تنفس شامل:
ماهیچه های شکم ،قفسۀ سینه ـ که خود شامل پردۀ دیافراگم، دنده هاو ماهیچه های بین آنها، ششها، نای و قسمتی از ستون فقرات و ماهیچه های پشت است .
دستگاه صوتی یا حنجره که شامل تارهای صوتی و استخوانها و غضروف های مربوط به آن است در میان گروهی از ماهیچه ها که آن را میان خود نگاه داشته اند در بالای نای به اصطلاح آویزان است.
مهمترین حفره های تشدید صوت دهان و حفره بینی و سینوسها هستند علاوه بر آن حلق و قفسه سینه نیز خود تا حدودی به تشدید صدا کمک می‌کنند.
اندام گفتار مجموعه ای است از ماهیچه های کوچک و بزرگ آرواره ها، لبها، زبان و کام که برای شکل گیری صامت ها و مصوت ها بکار گرفته می‌شوند.
یادآوری می‌کنم در این مقاله از پرداختن به جزییات خودداری می‌شود و به معرفی کلی ارگان آواز بسنده شده است.
انعطاف ناپذیری وپرتنش بودن صدا به ضعف کلی بدنی و قدرت و انرژی اندک ماهیچه‌ها بخصوص ماهیچه‌های مربوط به ارگان آواز بازمی‌گردد.
هر ماهیچه ای از بدن که مرتباً به کار گرفته نشود به تدریج قدرت خود را از دست می‌دهد و ضعیف می‌شود، این قانون برای ماهیچه‌های ارگان آواز نیز صادق است.
به عبارتی پرورش خواندن به تدریج ماهیچه‌های مربوط به آن را که به مرور زمان به دلیل به کارنگرفتن قوت خود را از دست داده‌اند باردیگر قوی وچالاک کرده و ازتنش ها آزاد می‌کند تا حنجره بتواند عملکرد طبیعی و زنده‌ای را که در خود نهفته دارد بدون مزاحمت انجام دهد.
بهترین فن و تکنیک در آواز و خوانندگی
مطالب مرتبط :
- تفاوت میان آواز و اصطلاح دستگاه چيست ؟
- موسیقی و ریاضت نفس
- بهداشت حنجره را چگونه رعایت کنیم
- آشنایی معرفی دستگاه های موسیقی همایون
- معرفی دو تمرین دیگر برای افزایش حجم صدای خواننده
- چگونه اضطراب و دلهره صحنه را از خود دور کنیم
- آموزش نفس گیری در آواز و خوانندگی
- ضرب پا در موسیقی چیست و چگونه استفاده می شود
- دستگاه موسیقی چیست ؟
آموزشگاه موسیقی شرق تهران – بهترین آموزشگاه موسیقی کودک – ثبت نام کلاس موسیقی – استاد خانم و آقا حرفه ای
آموزش ساز تار
آموزش ساز تار
ساز تار از مهمترین سازهای زهی ایران دارای ویژگیهای اصیل و سنتی قومی ایرانی است.
مشخصات:
۱- تار دارای شش سیم بوده كه بوسیله زخمه و مضراب فلزی یا شاخ نواخته می شود.
۲- تار بدنه یا كاسه اصلی ساز معمولاً دو تكه و از جنس چوب گردو و حتی توت كهنه می باشد كه به همدیگر می چسبانند.
۳- پوست تار بره تودلی است.
۴- دسته تار كه جداگانه ساخته شده و بعداً به كاسه وصل می شود به وسیله قطعات شاخ یا استخوان شتر تزئین شده.
۵- خرك تار معمولاً از شاخ گوزن بوده.
۶- پرده ها از جنس روده گوسفند.
لفظ تار در اصل سانسكریت و (تره) بوده است و از ابتدا با چهار و سپس پنج و در اواخر با شش سیم ساخته شد تار به
شكل امروزی سابقه طولانی و دوری ندارد.
میرزا حسینقلی با تار پنج سیمه و درویش خان با آن مانوس بوده و می نواخته اند.
تار سازان مشهوری همچون یحیی – استاد فرج الله اقدام به تكمیل زیبا سازی
و استاندارد نمودن تار شش سیم نموده اند
كه مشهورترین و كاملترین آنها را یحیی می ساخته همانطور كه گفته شد
مضراب تار یا از شاخ بسیار سخت و یا از فلز
است كه دسته آن موم گرفته شده طول تقریبی آن سه سانتیمتر است اما بطور معمول از جنس برنج است.
اجزاء ساختمان تار
۱) وزن متوسط آن بطور معمول ۱۷۰۰ تا ۲۲۰۰ گرم بوده و قسمتهای مختلف آن عبارتند از سرپنجه ، دسته ، نقاره، كاسه،
پوست، سیم ، گوشی، خرك، شیطانك و پرده
۲) دسته تار بطور تقریبی ۵/۳×۴۶ سانتیمتر است كه از محل سر پنجه با قطر ۵/۲ تا ۳ سانتیمتر شروع و تا محل تلاقی به
كاسه ۸ الی ۱۰ سانتیمتر می رسد. دسته معمولاً از چوب گردو بوده .
۳) تعداد پرده های تار ۲۸ عدد بوده كه از جنس روده، نخ بخیه (رودة خرگوش یا گوسفند) و گاهاً نایلون می سازند.
۴) جعبه گوشی (سر) در انتهای بالایی دسته قرار گرفته و از هر طرف سه گوشی بر سطوح جانبی جعبه كار گذاشته
شده است.
هیـــــــوا راهی به سوی موفقیت
